ز آستان رضايم خدا جدا نكند
من و جدايى از اين آستان خدا نكند
به پيش گنبد زرينش آفتاب منير
ز رنگ زردى خود دعوى بها نكند
به صحن او نكند كس به دل هواى بهشت
مگر كسى كه زروى رضا حيا نكند
ز درگه كرمش دست التجا نكشم
گدا كه دامن صاحب كرم رها نكند
به نزد حق نبود هيچ طاعتى مقبول
از آن كسى كه رضا را زخود رضا نكند
شها به زائر خود داده اى تو وعده لطف
كجا به گفته خود چون تويى وفا نكند
منبع : 53 داستان از کرامات حضرت رضا علیه السلام - موسی خسروی
نظرات شما عزیزان: